Ελεύθερος χρόνος

Η σημασία του «χρόνου για τον εαυτό σας»

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής και ο ρυθμός τον οποίο καλούμαστε να ακολουθήσουμε ώστε να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις και το πρόγραμμά μας φαίνεται πως έχει μειώσει αρκετά τον ελεύθερό μας χρόνο. Εσείς έχετε ελεύθερο χρόνο; Θεωρείτε πως χρειάζεστε ελεύθερο χρόνο ή είναι μία πολυτέλεια που δεν είναι απαραίτητη; Κι αν πιστεύετε πως χρειάζεστε χρόνο για τον εαυτό σας τον διεκδικείτε;

Προσωπικά πάντοτε είχα την ανάγκη μετά από μία κουραστική μέρα με υποχρεώσεις, όσο κι αν νύσταζα να μείνω ξύπνια έστω και για λίγο και να κάνω κάτι που με ευχαριστεί. Μου έκανε εντύπωση και δεν καταλάβαινα ακριβώς για ποιο λόγο θυσίαζα ώρα από τον ύπνο μου για να μείνω ξύπνια. Αργότερα δε που έγινα μαμά παρότι όλοι έλεγαν πως πρέπει να κοιμάμαι όσο κοιμούνται τα μωρά εγώ έμενα ξύπνια ή ξυπνούσα πρώτη για να μείνω λίγο μόνη και να κάνω κάτι για τον εαυτό μου. Όσο απλό κι αν ήταν αυτό το κάτι, όπως για παράδειγμα να πιω λίγο καφέ ή να περπατήσω 20 λεπτά.

Σκεφτόμουν λοιπόν για ποιο λόγο μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία και συνειδητοποίησα πως όταν έβρισκα αυτό τον λίγο έστω χρόνο αισθανόμουν πιο ισορροπημένη, πιο πολύ ο εαυτός μου. Αντίθετα όταν δεν έβρισκα αυτό το χρόνο ένιωθα περισσότερο χαμένη, περισσότερο εκνευρισμένη ακόμα και λυπημένη θα έλεγα.

Στην καθημερινή μας ζωή έχουμε πολλούς ρόλους στους οποίους καλούμαστε να ανταποκριθούμε με τον καλύτερο τρόπο. Μπορεί να είμαστε εργαζόμενοι, γονείς, σύζυγοι – σύντροφοι, φροντιστές ίσως κάποιου ηλικιωμένου μέλους της οικογένειας, φοιτητές αν συνεχίζουμε τις σπουδές ή κάνουμε κάποιο μεταπτυχιακό, φίλοι και πολλά άλλα. Επιπλέον έχουμε την τάση να δίνουμε προτεραιότητα στους ρόλους αυτούς, ειδικά όταν οι ρόλοι αυτοί περιλαμβάνουν κι άλλα πρόσωπα. Προσπαθούμε να ανταποκριθούμε όσο καλύτερα γίνεται και να ικανοποιούμε τις ανάγκες των γύρω μας. Αυτό συμβαίνει διότι αν δεν το κάνουμε πιθανόν να αισθανθούμε τύψεις και να θεωρήσουμε πως δεν είμαστε καλοί σε κάποιον από όλους αυτούς τους ρόλους. Αν για παράδειγμα δεν προλάβαμε να παίξουμε το παιχνίδι που μας ζήτησε το παιδί μας αυτόματα αισθανόμαστε πως δεν είμαστε καλοί γονείς, ή αν δεν έχουμε όρεξη να βγούμε με κάποιον φίλο δεν είμαστε καλοί φίλοι.

Ξεχνάμε λοιπόν μέσα σε όλα αυτά τον εαυτό μας. Είναι εξίσου αν όχι και πιο σημαντικό να φροντίζουμε τον εαυτό μας και να του δίνουμε τον απαραίτητο χρόνο που χρειάζεται. Δεν πρέπει να μας αφήνουμε τελευταίους στη λίστα με τις προτεραιότητες γιατί είναι η βάση! Ο εαυτός μας είναι που παίρνει αυτούς τους ρόλους και αν κάτω από το ρόλο ο εαυτός μας είναι παραμελημένος, κουρασμένος και χαμένος αυτό θα βγει στην επιφάνεια και δεν θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε και στους ρόλους μας με τον καλύτερο τρόπο. Αργά ή γρήγορα θα φανεί η κούραση, η έλλειψη υπομονής, ο εκνευρισμός κτλ. Κανείς δεν θα είναι ευχαριστημένος ούτε εμείς από τον εαυτό μας, ούτε οι άλλοι και θα αναρωτιόμαστε τι φταίει.

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να βρούμε χρόνο για τον εαυτό μας, ας τον διεκδικήσουμε, ας δώσουμε προτεραιότητα στον εαυτό μας και σίγουρα θα δούμε άμεσα αλλαγές στη διάθεση και στην αντοχή μας. Ας αφήσουμε ένα βράδυ τα πιάτα άπλυτα και ας βγούμε μια βόλτα με φίλους, ας πάρουμε μια μέρα άδεια χωρίς να είμαστε άρρωστοι απλά για να κάνουμε κάτι που μας ευχαριστεί και να χαλαρώσουμε. Αν αφήσουμε κάτι πίσω δεν θα σημαίνει ότι είμαστε κακοί εργαζόμενοι, κακοί γονείς, κακοί σύντροφοι και ούτω καθεξής. Δεν χρειάζεται να είμαστε τέλειοι, χρειάζεται να κάνουμε απλά το καλύτερο που μπορούμε. Κι αν κάποια στιγμή δεν μπορούμε ή χρειαζόμαστε ένα διάλειμμα ή κάποια βοήθεια δε σημαίνει ότι αποτύχαμε. Ίσα ίσα παίρνοντας το χρόνο ή τη βοήθεια που χρειαζόμαστε θα γίνουμε καλύτεροι!