Στην καθημερινή μας ζωή χρησιμοποιούμε συχνά τις φράσεις “τα λάθη είναι ανθρώπινα” και “όλοι κάνουμε λάθη”. Οι φράσεις αυτές είναι πράγματι αληθινές και ισχύουν. Όλοι ανεξαιρέτως κάνουμε λάθη. Πολλοί όμως έχουμε την τάση να δίνουμε μεγάλη έμφαση στα λάθη που κάνουμε και νιώθουμε απογοήτευση και πολλές φορές τύψεις. Δυσκολευόμαστε να αποδεχθούμε το γεγονός πως είμαστε άνθρωποι και είναι απόλυτα λογικό και φυσιολογικό να κάνουμε λάθη, δυσκολευόμαστε να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας και καταλήγουμε συχνά στο αυτομαστίγωμα.
Από την άλλη πλευρά βέβαια υπάρχουν και όλα εκείνα που καταφέρνουμε και κάνουμε σωστά. Δεν κάνουμε μόνο λάθη. Τι γίνεται λοιπόν με όλα εκείνα που κάνουμε σωστά; Εσείς τι λέτε; Τα αναγνωρίζουμε ή απλά τα προσπερνάμε;
Πολλές φορές θα έλεγα πως τα προσπερνάμε ή τα θεωρούμε δεδομένα. Τα λάθη, δε λέω, είναι πολύ σημαντικά. Μέσα από αυτά διορθώνοντάς τα, βελτιωνόμαστε και γινόμαστε καλύτεροι. Αλλά το να παίρνουμε τα εύσημα για όλα όσα κάνουμε σωστά είναι εξίσου σημαντικό! Συχνά λέμε πως τα παιδιά χρειάζονται επιβράβευση και πως πρέπει να τονώσουμε την αυτοπεποίθησή τους, προκειμένου να μάθουν νέα πράγματα, προκειμένου να μην τα παρατάνε και να συνεχίζουν την προσπάθεια. Είναι αλήθεια, αλλά δεν είναι μόνο τα παιδιά που χρειάζονται επιβράβευση. Όλοι τη χρειαζόμαστε! Συχνά την περιμένουμε από τους άλλους σαν να είμαστε κι εμείς παιδιά. Όμως είναι γεγονός πως μεγαλώνοντας ακούμε όλο και λιγότερα μπράβο από τους άλλους. Ίσως υπάρχει μια δυσκολία στο να ειπωθεί το μπράβο μεταξύ ενηλίκων. Εφόσον λοιπόν δεν είμαστε πλέον παιδιά, αντί να περιμένουμε να ακούσουμε από άλλους το μπράβο μήπως είναι καλύτερο να αρχίσουμε να το λέμε εμείς στον εαυτό μας;
Εντάξει, δε λέω να αρχίσουμε να φωνάζουμε “αξίζω, αξίζω” ή να κοιτιόμαστε στον καθρέφτη και να λέμε φιλοφρονήσεις και μπράβο, εφόσον κάτι τέτοιο δεν μας ταιριάζει. Λέω απλά να κάνουμε μια πολύ μικρή παύση στην καθημερινότητά μας, της οποίας ο γρήγορος ρυθμός δεν μας βοηθάει, αλλά αντίθετα πολλές φορές μας παρασύρει και μας κάνει να προσπερνάμε πολλά πράγματα, να προσπαθήσουμε αναγνωρίσουμε αυτά που έχουμε πετύχει, να νιώσουμε υπερήφανοι για αυτό που καταφέραμε και ίσως να επιβραβεύσουμε και τον εαυτό μας με κάποιον τρόπο που έχουμε ανάγκη ή μας αρέσει. Με αυτό τον τρόπο θα τονώσουμε την αυτοπεποίθησή μας, θα φροντίσουμε τον εαυτό μας, θα νιώσουμε θετικά συναισθήματα και την απαραίτητη ώθηση για να συνεχίσουμε την προσπάθεια σε όσα κάνουμε. Και πού ξέρετε ίσως οι στιγμές αυτές να προσμετρηθούν για κάποιους από εμάς ως μικρές στιγμές ευτυχίας.
Αφήστε μια απάντηση