Μητρότητα και Συναισθήματα

Με αφορμή τη χθεσινή γιορτή της μητέρας αλλά και με αφορμή την επικαιρότητα, στο σημερινό άρθρο θα αναφερθούμε στις νέες μαμάδες και στο πώς μπορεί να αισθάνονται.

Αρχικά θα πρέπει να τονίσουμε πως η κάθε γυναίκα είναι διαφορετική και βιώνει την περίοδο της εγκυμοσύνης και της λοχείας με πολύ διαφορετικό τρόπο. Σε γενικές γραμμές η περίοδος της εγκυμοσύνης και της λοχείας περιγράφονται με ειδυλλιακό τρόπο και παρουσιάζονται ως οι πιο ευτυχισμένες και μαγικές περίοδοι στη ζωή μιας γυναίκας καθώς πρόκειται να έρθει ή έχει ήδη έρθει στη ζωή ένα μωράκι, η υπέρτατη αγάπη στη ζωή μιας γυναίκας. Για κάποιες γυναίκες μπορεί να είναι ακριβώς έτσι, για κάποιες άλλες όμως μπορεί η πραγματικότητα να είναι πολύ διαφορετική.

Κατά τη διάρκεια των περιόδων αυτών οι γυναίκες βιώνουν πολλές αλλαγές σωματικές, ορμονικές και ψυχολογικές. Πρόκειται για μεταβατικές περιόδους και όλες αυτές οι αλλαγές από μόνες τους κρύβουν δυσκολίες. Ειδικότερα κατά την περίοδο της λοχείας οι γυναίκες πρέπει να προσαρμοστούν στο νέο τους ρόλο, να ανταποκριθούν με τον καλύτερο τρόπο σε αυτόν, να αποδεχθούν το νέο τους σώμα, να θηλάσουν και αναμένεται από εκείνες όλα αυτά να συμβαίνουν όντας πολύ ευτυχισμένες. Είναι όμως πολύ πιθανό πέρα από χαρά να νιώθουν άγχος, πίεση, ενοχές, μελαγχολία, απογοήτευση, να έχουν νεύρα, ξεσπάσματα, να κλαίνε. Μια νέα μαμά λοιπόν έχει το δικαίωμα να νιώθει έτσι και αυτό δεν την κάνει λιγότερο καλή μαμά, ούτε σημαίνει πως δεν αγαπάει το μωρό της.

Υπάρχει ένα ταμπού στο να πούμε πως οι γυναίκες περνούν δύσκολα και μάλιστα οι ίδιες οι γυναίκες που το βιώνουν πολλές φορές ντρέπονται ή νιώθουν ενοχές επειδή αισθάνονται κατά τις περιόδους αυτές και αρνητικά συναισθήματα, με αποτέλεσμα να μην μιλάνε ανοιχτά και να προσπαθούν μόνες και αβοήθητες.

Σαν άνθρωποι και σαν κοινωνία δεν θα έπρεπε να επιφορτίζουμε τις γυναίκες με πρέπει, περιορισμούς και απαιτήσεις. Αντίθετα θα πρέπει να είμαστε υποστηρικτικοί, να καταλάβουμε όλοι πως είναι απόλυτα φυσιολογικό να υπάρχουν και αρνητικά συναισθήματα και να τα αποδεχθούμε, πρέπει να μάθουμε να ακούμε και να συζητάμε ανοιχτά για όλα αυτά, να ενημερωνόμαστε απευθυνόμενοι σε ειδικούς επαγγελματίες και να δείχνουμε κατανόηση. Με αυτό τον τρόπο μπορούν επίσης να ανιχνευθούν έγκαιρα και περιπτώσεις επιλόχειας κατάθλιψης, που χρειάζονται οπωσδήποτε βοήθεια από ειδικούς.